Afgelopen week ben ik in training geweest bij Marion van de Klundert en heb ik meegedaan aan de clinic van Bent Branderup. In deze blog zal ik een korte samenvatting geven over mijn bevindingen. Vergeet vooral niet om ook de video onderaan de pagina te bekijken!
Ik kwam bij Marion met twee doelen: ik wilde beter worden in het eenhandig rijden en ik zocht hulp bij het trainen van de buiging van de achterbenen van Vingino. Hij kan namelijk al heel goed zijn gewicht naar achterbrengen, maar hij snapt nog niet helemaal dat hij ook kan gaan “zitten”. Kortom de buiging in zijn knie- en spronggewricht kan nog beter.
Tijdens de eerste les zijn we aan de slag gegaan met de overgang van achterwaarts naar voorwaarts. Dit kan zijn voorwaarts in stap, in draf of in galop. Het is daarbij de bedoeling om net voordat het paard zijn binnenachterbeen nog een pas naar achter wil zetten, deze weer naar voren te vragen. In andere woorden: als het paard zijn binnenachterbeen het verst onder de buik heeft staan, vraag je dit been om een pas naar voren te maken in plaats van naar achter. Het paard moet nu dit been optillen en nog meer naar voren plaatsen, waardoor er extra buiging ontstaat in de gewrichten van de achterbenen. Voor duidelijk beeldmateriaal bij deze oefening, kijk dan even de video onderaan deze blog.
Naarmate we verder in de trainingen kwamen gingen we minder achterwaarts en meer voorwaarts op de plek denken. Dan kom je uit bij dingen als school-stap, school-draf en uiteindelijk zelfs piaffe. Zo ver zijn Vingino en ik nog niet, maar om het gevoel van de piaffe te krijgen mocht ik even rijden op het paard van Marion waarmee zij de piaffe proef heeft gehaald. Wat was dat een gaaf gevoel! Ontzettend leerzaam ook! Zo ben ik er achter gekomen dat de piaffe veel “langzamer” voelt dan ik dacht. Nu weet ik voor mijn training met Vingino dat ik nog veel kleiner en verzamelder mag denken om bij zo’n piaffe te komen.
Wat betreft het eenhandig rijden ben ik ook een heel eind vooruit gegaan. Ik wist al wel hoe ik de vier teugels in één hand moest vasthouden, het ging meer om de fijne hulpen die je dan nog met je hand wil geven. Door een rotatie van je pols (op je horloge kijken of op je pols kijken) kun je wisselen tussen stelling links en stelling rechts. Sturen doe je door de schouders van het paard te verplaatsen door je hand naar binnen of naar buiten opzij te zetten. Officieel hoor je de teugels altijd in je linkerhand te hebben. Ik rijd tot nu toe nog met de teugels telkens in mijn buitenhand. Dit helpt mij om mijn buitenschouder automatisch wat meer mee te draaien en zo kan ik ook mooi oefenen met het snel overnemen van de teugels in de andere hand.
Naast alle training hebben we ook aandacht besteed aan het maken van plezier samen. Zo zijn Vingino en ik voor het eerst samen wezen zwemmen! Dit vond hij nog best wel spannend, maar met wat aanmoediging van zijn vriendjes durfde hij aardig ver het water in.
In het weekend was er dan nog de clinic van Bent Branderup. Vingino en ik doen hier altijd jaarlijks aan mee en ook deze keer was het weer erg gezellig en leerzaam. In het handwerk had Bent de uitdaging voor mij om eenhandig achteruit naast Vingino te lopen. Ik mocht niet naar het hoofd van Vingino kijken, alleen naar zijn achterbenen. Ik moest vertrouwen dat ik met mijn hand kon voelen dat de positie van zijn hoofd goed was of niet.
Tijdens het rijden zijn we verder gegaan met de overgangen tussen school-stap en school-draf en daarbij wisselend het gewicht op het binnen- en het buitenachterbeen vragen. Uiteindelijk konden we zelfs de verzameling in galop oefenen! Terwijl we een jaar geleden nog moeite hadden met de lengtebuiging in galop! (zie: Galoptraining Vingino)
Ik heb echt een ontzettend leuke en leerzame week gehad. Loop jij nou ook al een tijdje ergens tegen aan? Een oefening waar je maar niet mee verder komt? Ga dan ook gewoon eens op trainingsweek/weekend! Het kan je echt net dat puzzelstukje geven wat je miste.
